17 listopada o godzinie 17 w Sali portretowej przy ul. Siennej 5 rozpoczął się Wieczór Spodka – spotkanie na cześć Marka Skwarnickiego: poety i legendarnego felietonisty „Tygodnika Powszechnego” – zorganizowane przez Fundację dla Modrzejewskiej oraz Arcybractwo Miłosierdzia. Przybyłych tłumnie gości powitali Brat Starszy Aleksander Litewka oraz prof. Emil Orzechowski – gospodarze uroczystości.
Krzysztof Globisz, otwierający część artystyczną, skierował do poety takie oto słowa, jakże współgrające z poetyką wierszy Marka Skwarnickiego, odznaczającą się bezpośredniością i humorem: „Marku, nazywam się Krzysztof Globisz, byłem Twoim sąsiadem na Daszyńskiego, czy pamiętasz? Mieszkałem pod Tobą, bo nie ośmieliłbym się mieszkać wyżej ”. Aktor przypomniał również zebranym, iż przeczytany przez niego po raz pierwszy publicznie Tryptyk Rzymski nie ujrzałby światła dziennego, gdyby nie pomoc redakcyjna, jaką Marek Skwarnicki służył Janowi Pawłowi II. Później Globisz zaprezentował dwa najnowsze wiersze poety: Starość i Humoreskę.
Następnie Elżbieta Kozioł, Michalina Lubaszewska, Anna Świątek, Jolanta Rączka i Beata Wania oddały hołd poecie, przypominając wiersze z różnych faz jego twórczości (m.in. Jej głos, Zbliżenie, Domek, Berenike, Przebudzenie, Ptaki, Powiedzą), a także słynne felietony pisane przez Spodka dla „Tygodnika Powszechnego”. Punkt centralny programu, podzielonego na kilka cykli tematycznych, wyznaczony został przez część poświęconą motywowi szpitala – miejscu „granicznemu”, które jednak w ujęciu Skwarnickiego zyskuje całkiem nowy wymiar, wynikający z połączenia tematyki eschatologicznej z lekkością i humorem oraz przebijającą się wiarą w życie wieczne. Wątek pomarańczy – „złota na skraju drogi/ pod nawisem skał na drodze do Amalfii” przeplatający się w wierszu Odwiedziny I – przynależącym do owego cyklu – stał się również inspiracją dla scenograficznego akcentu. Poszczególne części ilustrowane były krótkimi improwizacjami na skrzypce i wiolonczelę, wykonanymi przez Ewelinę Listwan i Dominika Frankiewicza z Akademii Muzycznej. Kunszt obojga artystów zyskał uznanie publiczości, w tym prof. Władysława Stróżewskiego.
Na zwieńczenie programu wybrane zostały Pieśni pokutne, mistrzowsko zinterpretowane przez Maję Barełkowską – inicjatorkę spotkania, oraz Anetę Słowińską. Do Pieśni Pokutnych poeta nawiązał w swoim krótkim wystąpieniu, podkreślając znaczenie rytmu i rymu w poezji, wytwarzających – jego zdaniem – kolejny poziom semantyczny. Skwarnicki w żartobliwy sposób opowiadał także o swoich ulubionych obrazach z sali portretowej, w której w czasie komunizmu odbywały się zebrania „Tygodnika Powszechnego”. Poeta zdradził również, iż planuje opublikować w najbliższym czasie swój najnowszy tom, zatytułowany Los, który, jak dotąd, nie znalazł jeszcze wydawcy. Na koniec poeta otrzymał kwiaty oraz czekoladowy spodek – statek kosmiczny, przygotowany przez Krakowską Manufakturę Czekolady.
Po części artystycznej goście zaproszeni zostali piętro wyżej, do Salonu Modrzejewskiej, na wino i poczęstunek. Skoczna muzyka dobiegająca z zabytkowego korytarza, zachęcała do przejścia na górę. Tym razem skrzypaczce Ewelinie Listwan partnerował jeden z gości, grający na harmonijce ustnej.
Nieoficjalną część w Salonie Modrzejewskiej uświetnił występ Marty Grabysz i Małgorzaty Bińczyckiej z Piwnicy pod Baranami oraz Leokadii Sochackiej i Martina Pado z Akademii Muzycznej. Cały czas wyświetlane były również fotografie z prywatnego archiwum Skwarnickich.
Wydaje się, iż dzięki zorganizowanemu przez Fundację dla Modrzejewskiej i Arcybractwo Miłosierdzia benefisowi Marka Skwarnickiego Kraków udowodnił, że nie zapomniał o swoim poecie, którego Jerzy Kwiatkowski określił mianem „poety łagodzącego sprzeczności świata”. Poniżej zamieszczamy zdjęcia z uroczystości autorstwa Pana Adama Walanusa oraz plakat, który powstał również dzięki jego uprzejmości.
